دید آن زیبا زن صاحبنظر
مرد خوش اندام را در رهگذر
پس هوس او را فکندی در کلک
پنجره بگشاد کای آقا کمک!
آن جوان بشتافت تا یاری کند
زان طرف رفع گرفتاری کند
تا که آمد از در خانه درون
زن در او آویخت تا حد جنون
لب فشردی بر لب آن رادمرد
آتشی انداخت در اندام سرد
زینطرف یک دست او بر گردنش
دست دیگر کنجکاوان بر تنش
بند خود بگشاد و از آن مرد هم
مرد آسوده شد از درد ورم!
زن کشاند آنگه به سوی بسترش
تا بسوزاند کند خاکسترش
دید ناگه چشم آن مرد خجول
قاب عکسی روبرو پر عرض و طول
داخل آن قاب شیخی قلتشن
لرزه افتادی مر او را بر بدن
گفت پس این کیست؟ گفتا شوی من
خود چرا برخاستی از روی من؟
گفت اگر از ره رسد این ریش و پشم
سنگسارمان کند از روی خشم
زن گرفت او را دو دستی از کمر
میفشردش بر خود آن قرص قمر
گفت حظ کن از من و اندام من
نوش جان کن تا نیفتد از دهن
ای جوان بالا برو پائین برو
نه به فکر شوهر بی‌دین برو
دور باشد او ز ما یک صبح و شام
رفته مأموریّت از سوی امام
میکند با مؤمنان آن دیار
صبح فردا یک زنی را سنگسار
حیف که لو رفته آن زن، بینوا
راه و رسم ساده‌ای دارد زنا !
شوهرم در دوری فرسنگ‌ها
حکم او اجرا کند با سنگ‌ها
برنخواهد گشت تا روز دگر
پس به من لذت بده، لذت ببر!
Ingen kommentarer:
Send en kommentar